Πρόσωπα της Καλαμαριάς: Γιάννης Δαμιανίδης
Συναντήσαμε τον Γιάννη Δαμιανίδη. Έναν εξαιρετικό μουσικό,πιανίστα και συνθέτη.
Με σημαντικές συνεργασίες στο στούντιο, αλλά και επί σκηνής με καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Ελένη Βιτάλη, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος η Βιολέτα Ίκαρη, η Ασπασία Στρατηγού , η Ζωή Παπαδοπούλου κ.α., συνθέτει παράλληλα τραγούδια και ορχηστρική μουσική για τη δισκογραφία, τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ο Γιάννης Δαμιανίδης από τους σημαντικότερους σύγχρονους δημιουργούς του Ελληνικού τραγουδιού και πολιτιστικό κομμάτι της Καλαμαριάς, μας άνοιξε την καρδιά του και μας χάρισε μια όμορφη συνέντευξη.
1. Γιάννη σε ποια δημιουργική συνθήκη σε πετυχαίνω;
Γεια σου Όλγα μου ! Μετά από μία κλασική περίπτωση αναβλητικότητας στη ζωή μου, τα τελευταία χρόνια, παρόλο που οι συνθήκες δεν το ευνοούν, αποφάσισα να υλοποιώ ό,τι μισό έχει μείνει στα συρτάρια μου, αλλά και να φτιάχνω καινούργια τραγούδια και μουσικές που με εκφράζουν, με σκοπό να τις μοιραστώ δημόσια.
2.Πότε είπες για πρώτη φορά ότι ο δρόμος της μουσικής είναι ο δικός σου δρόμος;
Είμαι σίγουρος ότι το έλεγα , σοβαρά όμως , από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Ήταν πολύ ξεκάθαρο για μένα! Ξεκίνησε ως περιέργεια που τελικά δεν σκότωσε την γάτα….την έκανε πιο δυνατή .
3.Το θυμάσαι το πρώτο σου πιάνο?
Φυσικά και μάλιστα δεσπόζει ακόμα στο σαλόνι του Πατρικού μου. Όποτε βρίσκω ευκαιρία το κουρδίζω ..
4.Τι κρατάς ως "φυλακτό" από την καλλιτεχνική σου συνάντηση με τον Γιώργο Νταλάρα?
Ε νομίζω πως κάθε στιγμή συνεργασίας με έναν ζωντανό θρύλο σαν τον κ. Νταλάρα, μένει ανεξίτηλη σαν ένα παράδειγμα προς μίμηση για το πάθος και τη σοβαρότητα, υπό την έννοια του σεβασμού, αλλά και για την αφοσίωση προς την τέχνη της μουσικής !
5.Τι συναισθήματα σου δημιουργεί η σημερινή εποχή;
Πολλές φορές με διακατέχει το αίσθημα της ματαιότητας, αλλά εφόσον έχω αποφασίσει να ζήσω αυτή τη ζωή, κάνω το καλύτερο που μπορώ κάθε μέρα και λέω και ευχαριστώ !
6.Μεγάλωσες στην Καλαμαριά.Πως θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια?
Παρόλο που οι παππούδες αλλά και γονείς είναι βέροι Καλαμαριώτες, η αλήθεια είναι ότι γεννήθηκα στην Λάρισα πάνω σε μετάθεση του αεροπόρου πατέρα μου. Τα παιδικά μου χρόνια έως και το γυμνάσιο είχαν πολλές μετακομίσεις ως οικογένεια λόγω των μεταθέσεων. Από το γυμνάσιο και μετά μένω μόνιμα στην Καλαμαριά εκτός της περιόδου που σπούδασα στην Κεφαλονιά. Γενικά έζησα παιδικά χρόνια με χιλιόμετρο και αποχωρισμό, αλλά γεμάτα με αγάπη και ενότητα στην οικογένεια !
7.Με ποιους στίχους σου έρχεται στο μυαλό και στην ψυχή, η Καλαμαριά και η γειτονιές που μεγάλωσες?
Δύσκολη ερώτηση , γιατί με πολλούς στίχους και τραγούδια συνδέω διάφορα γεγονότα που έζησα στην Καλαμαριά. Ένα τραγούδι που υπεραγαπάω βέβαια είναι το ρεμπέτικο «ο Καϊξής» (γκιελ γκιελ). Για κάποιο λόγο μου θυμίζει τις ιστορίες που μας λέγαν οι παλιότεροι για τα μικρά βαρκάκια που μετέβαιναν οι πρόσφυγες Κουριώτες και έβγαιναν στην Αρετσού και στο Καραμπουρνάκι.
8.Η μουσική διαχωρίζεται σε καλή-κακή, ποιοτική-μη ποιοτική?
Κατά τη γνώμη μου διαχωρίζεται, αλλά με τον αισθητικό γνώμονα του καθενός. Είναι καλό να εγείρονται διάλογοι και όχι διαμάχες περί αυτού. Μεγάλο το ζήτημα φυσικά, γιατί η μουσική φαινομενικά μπορεί να θεωρείται απλώς μία ψυχαγωγία, αλλά επί τοις ουσίας μπορεί και είναι πολλά παραπάνω. Εξαρτάται από τον δημιουργό, τι αποφασίζει να εκφράσει και πως, αλλά και από την διάθεση του αποδέκτη να αναζητήσει τις πτυχές εντός του. Αν καταφέρουν και οι δύο να μείνουν ανεπηρέαστοι βέβαια! Είπαμε… μεγάλο ζήτημα.
9.Θα άλλαζες κάτι στον χώρο της μουσικής αν είχες ένα μαγικό ραβδί?
Νομίζω πως η ικανότητα να έχεις «φωνή» και με τις πράξεις σου να εκφράζεις αυτό που υποστηρίζεις ως αισθητική, είναι σαν να έχεις ένα μαγικό ραβδί. Τώρα το πόσο αποτελεσματικό είναι ; Δεν πειράζει αν δεν είναι στις μάζες. Αρκεί να είναι ειλικρινές στον εαυτό σου και σε όσους βρίσκουν τη δική τους έκφραση μέσου αυτού που κάνεις.
10.Τι δεν αλλάζεις στην Καλαμαριά και τι θα ήθελες να αλλάξεις?
Η Καλαμαριά είναι ένας ευλογημένος τόπος ! Το μόνο που θα άλλαζα αν μπορούσα θα ήταν η διάθεση των ανθρώπων να μην ξεχνούν πως αυτός ο λασπότοπος που τώρα είναι μία σύγχρονη κοινωνία πρέπει να αγαπιέται και να φροντίζεται, γιατί είναι το σπίτι μας. Οι προσωπικές φιλοδοξίες αναιρούν, πολλές φορές, κάθε τι συλλογικό, οπότε ας είμαστε λιγότερο εγωκεντρικοί και ας σκεφτόμαστε και ας πράττουμε με περισσότερη ενσυναίσθηση.
11.Θα θέλαμε να στείλεις το δικό σου μήνυμα για τους αναγνώστες του KALAMARIA TV.
Εύχομαι τα θέματά σας να είναι ικανά να εμπνέουν όλους τους αναγνώστες σας να αισθάνονται και να φορτίζονται με θετική ενέργεια ώστε το αύριο που θα προσφέρουν στους ίδιους και τους γύρω τους να είναι λίγο πιο αισιόδοξο και με τον καιρό, καλύτερο !